اعتدال: حمید کیایی در سایت صراط نوشت : رهبر معظم انقلاب اسلامی یکشنبه و در جمع پرشور هزاران نفر از دانشجویان، دانش آموزان و دیگر جوانان خراسان شمالی، به طرح سوالات مهمی پرداختند و «سبک زندگی» را بخش اساسی و حقیقی پیشرفت و تمدن سازی نوین اسلامی خوانده و با دعوت از نخبگان و صاحبان فکر و اندیشه برای «پرداختن به این مفهوم مهم، آسیب شناسی وضع موجود سبک زندگی در ایران و چاره جویی در این زمینه» تأکید کردند: پیشرفت در علم و صنعت و اقتصاد و سیاست که بُعد ابزاری تمدن اسلامی را شکل می دهد وسیله ای است برای دستیابی به سبک و فرهنگ صحیح زندگی و رسیدن به آرامش، امنیت، تعالی و پیشرفت حقیقی.
سوالات مهم رهبر انقلاب در جمع جوانان خراسان شمالی برای نخستین بار ورود به عرصه هایی جدید بود و گفتمانی تازه را وارد ادبیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور کرد.
سوالاتی از قبیل چرا فرهنگ کار جمعی در ایران ضعیف است؟ چرا در برخی مناطق، طلاق زیاد شده است؟ آیا در معاشرت های روزانه، همیشه به هم راست می گوییم؟ دروغ چقدر در جامعه رواج دارد؟ علت برخی پرخاش گری ها و نابردباری ها در روابط اجتماعی چیست؟ آیا حقوق افراد در رسانه ها و در اینترنت رعایت می شود؟ علت بروز بیماری خطرناک قانون گریزی در برخی افراد و بعضی بخشها چیست؟ ساعات کار مفید در دستگاهها چرا کم است؟ چه کنیم ریشه ربا قطع شود؟ و مواردی از این قبیل ..
اما هنوز ساعتی از طرح موضوع نو و جدید «سبک زندگی » توسط رهبر معظم انقلاب نگذشته بود که یکی از رسانه ها اقدام به انتشار خبری کرد که یکی از مستندسازان به نام کشور در راستای فرمایشات رهبری مستندی 16 قسمتی درباره «سبک زندگی » تهیه می کند. یکی دیگر از رسانه ها نیز خبر از طرح جامع «تغییر سبک زندگی» در کمیسیون فرهنگی مجلس داد و امروز هم برخی سایت های خبری از تشکیل کمیسیون ویژه سبک زندگی در مجلس خبر دادند و اخبار مشابه دیگری نیز در رسانه ها منتشر شد.
و اما نکته ای که این وجیزه به دنبال طرح آن است اینکه چرا با فرمایشات رهبری تا این اندازه شعاری برخورد می کنیم و اینگونه برخوردها به نفع چه کسی است ؟ چرا باید در همان روز فرمایش رهبری بعضی سراسیمه از ساخت مستندهای سریالی و یا طرح های جامع! برای اجرایی شدن فرمایشات معظم له خبر بدهند و تا چند روز یا چند ماه موضوع مورد نظر سوژه سمینارها ، سخنرانی ها و یا مباحث سطحی و شعاری مورد بحث رسانه ها باشد و بعد به بوته فراموشی سپرده شود؟
تا کی باید به جای اهمیت به تولید ملی و یا جهاد اقتصادی فقط تابلوها و بیلبوردهای یادآوری نام سالها آذین و تزئین خیابان ها و اتوبان ها باشد و سازمان ها و مراکز دولتی فقط به کارهای شعاری و اقدامات سطحی در مواجه با منویات رهبری بسنده کنند؟
آیا وقت آن نرسیده که دستگاههای فرهنگی اعم از رسانه ملی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، سازمان تبلیغات و دستگاههای اجرایی و قوای سه گانه با درک وظایف خود به جای برخوردهای شعاری، مقطعی ، زودگذر و سطحی به تحقق گفتمان رهبری در جامعه همت گمارند؟