توهم «بازی برد- برد» علیه قوه قضائیه و اصول‌گرایان که در ذهن «حلقه انحرافی دولت» است، اکنون برایشان تبدیل به کابوس شده و روزهای سرنوشت‌ساز «اسفندیار رحیم مشایی» کم کم از راه می‌رسد.
اینبار، رحیم‌مشایی و نزدیکانش با سناریویی جدید و دوگانه در صحنه سیاسی حاضر شده‌اند. «دولت مهرورزی» که در ابتدای کارش وعده «عدم شکایت از منتقدان» و «پس گرفتن شکایت‌های دولتی از اشخاص» را می‌داد، با «شکایت» علیه منتقدان اصولگرایش و همچنین صف‌آرایی در برابر قوه قضائیه خبرساز شده است. استراتژی حلقه انحرافی زودتر از موعد، سوخته به نظر می‌رسد و شگردهای تبلیغاتی آنان برای رسیدن به اهداف سیاسی‌شان خیلی زود لو رفته است. در همین حال، دعوای قضایی حلقه انحرافی علیه منتقدانش دوباره به «موسسه کیهان» رسید و 3 سال پس از تبرئه «حسین شریعتمداری» از شکایت‌های رحیم‌مشایی، حالا رئیس دفتر رئیس‌جمهور از «پیام فضلی‌نژاد»، پژوهشگر ارشد موسسه کیهان به دادستانی تهران شکایت کرده است.
فضلی‌نژاد که در سال‌های گذشته با کتاب‌های تاریخی «نیمه پنهان» از جمله «شوالیه‌های ناتوی فرهنگی» و «ارتش سری روشنفکران» شناخته و نامش با افشاگری علیه اصلاح‌طلبان گره خورده و تا پای ترور نافرجام نیز پیش رفت، این روزها باید در تدارک دفاعیه برای بازپرس دادسرای فرهنگ و رسانه باشد تا در برابر شکایت نزدیک‌ترین یار رئیس‌جمهور مکتبی از خود دفاع کند. این در حالی است که 3 سال قبل، فضلی نژاد از دولت احمدی‌نژاد و وزیر ارشاد «تندیس بلورین مبارزه با جنگ نرم» را به خاطر نوشتن مقالات تحقیقاتی‌اش گرفته بود. دفاعیه ای که هنوز ابعادش منتشر نشده و دادگاهی که از همین روزها خبرساز شده، اما هنوز معلوم نیست که چرا فردی مثل اسفندیار رحیم مشایی به مصاف قضایی با پژوهشگر سیاسی کیهان رفته است؟
ماجرا خیلی روشن است. کار حلقه نفوذی دولت به شکایت از پژوهش‌های تاریخی و سیاسی و معرفتی کشیده و در جدیدترین رفتار خود، خواستار تعقیب کیفری یک پژوهشگر و مولف به خاطر نوشته‌های تحقیقی و کتابش می‌شود. پیش از این، «افشاگری‌های سیاسی و مطبوعاتی» به مذاق حلقه انحرافی خوش نمی‌آمد و نتیجه آن شکایت‌ها نیز شکست سخت مشایی از شریعتمداری در دادگاه مطبوعات بود. آن دادگاه برای مشایی حکم یک «دوئل» نفس گیر را داشت و گفته بود «اگر شریعتمداری را در دادگاه محکوم نکنم، مسلمان نیستم.» رئیس دفتر رئیس جمهور حتی از محتوای «روضه‌های مذهبی» حاج منصور ارضی و حاج سعید حدادیان به دادگاه شکایت کرد!
اکنون تحقیقات تاریخی- معرفتی مانند رساله پژوهشی «آیت‌الله علیه ماسون‌ها» نوشته پیام فضلی‌نژاد مستمسک شکایت مشایی از نویسنده روزنامه کیهان قرار گرفته و مقاله ای که پس از انتشارش علامه مصباح یزدی از نویسنده آن به صورت ویژه تقدیر کرد! آن هم دولتی که رئیس‌جمهورش در مصاحبه با رسانه‌های خارجی – مثلا در موضوع هولوکاست- بارها گفت که من به عنوان یک پژوهشگر و استاد دانشگاه چند سوال جدید تاریخی از دانشمندان دارم و نظری متفاوت با آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها. اما، رئیس دفتر همین رئیس‌جمهور علیه تحقیقات و نظر منتقدان داخلی مانند پژوهشگر موسسه کیهان شکایت قضایی می‌کند و تا امروز حتی یک‌بار هم پاسخی مستدل و قانع کننده به ابهامات متعدد درباره «همگرایی فرقه مشائیه با فراماسونری» نداده است.
الف) آیا حلقه انحرافی یک «بازی سیاسی- تبلیغاتی» را از طرح شکایت‌های زنجیره‌ای علیه اصول‌گرایان و تبلیغات همزمان علیه قوه قضائیه در دستور کار خود قرار داده است؟! و چرا فکر می‌کند که این بازی برای آنها نتیجه «برد- برد» خواهد داشت؟! شواهد را باید مرور کرد:
1- همزمان با حملات تند رئیس‌جمهور علیه قوه قضائیه در ماجرای «درخواست بازدید از زندان اوین» که به نامه‌نگاری میان سران قوا انجامید، اعضاء حلقه انحرافی علیرغم تاکیدات ویژه رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم اختلاف‌افکنی میان قوا، باز هم به هجمه‌های خود علیه دستگاه قضایی در روزهای اخیر افزودند؛ تا آنجا که مدیرمسئول روزنامه «خورشید» (ارگان سازمان تامین اجتماعی به ریاست سعید مرتضوی) با ادبیات «بی. بی. سی» و «اصلاح‌طلبان افراطی» به انتقاد علیه قوه قضاییه پرداخت. این نشان می‌دهد که در «محاسبات» اعضاء حلقه انحرافی، متاسفانه نقطه ای برای پایان درگیری‌های کاذب با قوه قضاییه و اجتناب از مسائل فرعی وجود ندارد و به دنبال بازگرداندن آرامش به فضای عمومی کشور نیستند.
2- بازی تبلیغاتی حلقه انحرافی علیه قوه قضائیه و اصول‌گرایان، محدود به پروژه عناصر نفوذی برای التهاب‌آفرینی در روابط میان سران قوا نیست، بلکه آنان منتقدان خود از هیچ طیف و گروهی را تحمل نمی‌کنند و در ایجاد این فضا، «حلقه انحرافی» از شگردهای تبلیغاتی اصلاح‌طلبان افراطی در زمان دولت خاتمی استفاده می‌کند. برخلاف شعارهای «شبه لیبرالی» برخی دولتمردان و طرح مسائلی مانند «وجود آزادی نزدیک به مطلق» توسط رئیس جمهور، شواهد نشان می‌دهد که صبر و تحمل آنان در برابر منتقدانشان از هر طیف و گروهی – از نویسنده و مداح و پژوهشگر و روزنامه‌نگار و...- بسیار پائین است. این دولت حتی از «منتقد منصف» خود (حسین شریعتمداری که در سال 1386 جایزه ای با این عنوان را از دست احمدی نژاد گرفت) در سال 1388 شکایت کرد و مدیرمسئول روزنامه کیهان را متهم به نشر اکاذیب و ایراد افترا علیه اسفندیار رحیم‌مشایی نمود. هیات منصفه و دادگاه اما متفق‌القول نظر دیگری از دولت داشتند و با صدور حکم برائت حسین شریعتمداری، همه ادعاهای او درباره حلقه انحرافی اثبات شد؛ از جمله ارتباط مشایی با هوشنگ امیراحمدی، دلال رابطه ایران و آمریکا و از جاسوسان تابلودار CIA.
3- برخی معتقدند نتیجه این سیاست تحمیل شده از سوی «حلقه انحرافی» به دولت دهم، "باج دادن" به اصلاح‌طلبان فتنه‌گر و "شانتاژ" علیه اصول‌گرایان است. به همین خاطر، معاونت حقوقی رئیس جمهور به وکالت از رحیم مشایی به سادگی شکایت‌های زنجیره‌ای علیه اصول‌گرایان منتقد خود را در قوه قضائیه اقامه می‌کند. اما آقای رئیس‌جمهور از روزنامه «شرق» که تریبون رسمی «جریان فتنه» است، حمایت می‌کند و حتی تذکر علنی به وزیر ارشادش می‌دهد و در برابر تصمیم نمایندگان مجلس و قوه قضائیه و حتی دولت در هیات نظارت بر مطبوعات برای «توقیف شرق» می‌ایستد! حتی چندی قبل وقتی قوه قضائیه پیمان عارف (از دانشجویان افراطی تحکیم وحدت و پادوی جهانبگلوی جاسوس) را به دلیل توهین به رئیس جمهور به مجازات محکوم کرد، دفتر رئیس‌جمهور در بیانیه ای از عدم رضایت احمدی‌نژاد مبنی بر مجازات وی خبر داد و رسماً به قوه قضائیه اعتراض کرد! در حالی که همین دفتر رئیس جمهور پیام فضلی نژاد را که علیه جهانبگلو و جاسوسان مخملی و پروژه‌هایشان سال 1386 در کتاب «شوالیه‌های ناتوی فرهنگی» افشاگری کرده، به اتهام پژوهش‌ها و نقادی‌های معرفتی به پای میز محاکمه می‌کشاند!
اینبار، رحیم‌مشایی و نزدیکانش با سناریویی جدید و دوگانه در صحنه سیاسی حاضر شده‌اند. «دولت مهرورزی» که در ابتدای کارش وعده «عدم شکایت از منتقدان» و «پس گرفتن شکایت‌های دولتی از اشخاص» را می‌داد، با «شکایت» علیه منتقدان اصولگرایش و همچنین صف‌آرایی در برابر قوه قضائیه خبرساز شده است. استراتژی حلقه انحرافی زودتر از موعد، سوخته به نظر می‌رسد و شگردهای تبلیغاتی آنان برای رسیدن به اهداف سیاسی‌شان خیلی زود لو رفته است. در همین حال، دعوای قضایی حلقه انحرافی علیه منتقدانش دوباره به «موسسه کیهان» رسید و 3 سال پس از تبرئه «حسین شریعتمداری» از شکایت‌های رحیم‌مشایی، حالا رئیس دفتر رئیس‌جمهور از «پیام فضلی‌نژاد»، پژوهشگر ارشد موسسه کیهان به دادستانی تهران شکایت کرده است.
فضلی‌نژاد که در سال‌های گذشته با کتاب‌های تاریخی «نیمه پنهان» از جمله «شوالیه‌های ناتوی فرهنگی» و «ارتش سری روشنفکران» شناخته و نامش با افشاگری علیه اصلاح‌طلبان گره خورده و تا پای ترور نافرجام نیز پیش رفت، این روزها باید در تدارک دفاعیه برای بازپرس دادسرای فرهنگ و رسانه باشد تا در برابر شکایت نزدیک‌ترین یار رئیس‌جمهور مکتبی از خود دفاع کند. این در حالی است که 3 سال قبل، فضلی نژاد از دولت احمدی‌نژاد و وزیر ارشاد «تندیس بلورین مبارزه با جنگ نرم» را به خاطر نوشتن مقالات تحقیقاتی‌اش گرفته بود. دفاعیه ای که هنوز ابعادش منتشر نشده و دادگاهی که از همین روزها خبرساز شده، اما هنوز معلوم نیست که چرا فردی مثل اسفندیار رحیم مشایی به مصاف قضایی با پژوهشگر سیاسی کیهان رفته است؟
ماجرا خیلی روشن است. کار حلقه نفوذی دولت به شکایت از پژوهش‌های تاریخی و سیاسی و معرفتی کشیده و در جدیدترین رفتار خود، خواستار تعقیب کیفری یک پژوهشگر و مولف به خاطر نوشته‌های تحقیقی و کتابش می‌شود. پیش از این، «افشاگری‌های سیاسی و مطبوعاتی» به مذاق حلقه انحرافی خوش نمی‌آمد و نتیجه آن شکایت‌ها نیز شکست سخت مشایی از شریعتمداری در دادگاه مطبوعات بود. آن دادگاه برای مشایی حکم یک «دوئل» نفس گیر را داشت و گفته بود «اگر شریعتمداری را در دادگاه محکوم نکنم، مسلمان نیستم.» رئیس دفتر رئیس جمهور حتی از محتوای «روضه‌های مذهبی» حاج منصور ارضی و حاج سعید حدادیان به دادگاه شکایت کرد!
اکنون تحقیقات تاریخی- معرفتی مانند رساله پژوهشی «آیت‌الله علیه ماسون‌ها» نوشته پیام فضلی‌نژاد مستمسک شکایت مشایی از نویسنده روزنامه کیهان قرار گرفته و مقاله ای که پس از انتشارش علامه مصباح یزدی از نویسنده آن به صورت ویژه تقدیر کرد! آن هم دولتی که رئیس‌جمهورش در مصاحبه با رسانه‌های خارجی – مثلا در موضوع هولوکاست- بارها گفت که من به عنوان یک پژوهشگر و استاد دانشگاه چند سوال جدید تاریخی از دانشمندان دارم و نظری متفاوت با آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها. اما، رئیس دفتر همین رئیس‌جمهور علیه تحقیقات و نظر منتقدان داخلی مانند پژوهشگر موسسه کیهان شکایت قضایی می‌کند و تا امروز حتی یک‌بار هم پاسخی مستدل و قانع کننده به ابهامات متعدد درباره «همگرایی فرقه مشائیه با فراماسونری» نداده است.
الف) آیا حلقه انحرافی یک «بازی سیاسی- تبلیغاتی» را از طرح شکایت‌های زنجیره‌ای علیه اصول‌گرایان و تبلیغات همزمان علیه قوه قضائیه در دستور کار خود قرار داده است؟! و چرا فکر می‌کند که این بازی برای آنها نتیجه «برد- برد» خواهد داشت؟! شواهد را باید مرور کرد:
1- همزمان با حملات تند رئیس‌جمهور علیه قوه قضائیه در ماجرای «درخواست بازدید از زندان اوین» که به نامه‌نگاری میان سران قوا انجامید، اعضاء حلقه انحرافی علیرغم تاکیدات ویژه رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم اختلاف‌افکنی میان قوا، باز هم به هجمه‌های خود علیه دستگاه قضایی در روزهای اخیر افزودند؛ تا آنجا که مدیرمسئول روزنامه «خورشید» (ارگان سازمان تامین اجتماعی به ریاست سعید مرتضوی) با ادبیات «بی. بی. سی» و «اصلاح‌طلبان افراطی» به انتقاد علیه قوه قضاییه پرداخت. این نشان می‌دهد که در «محاسبات» اعضاء حلقه انحرافی، متاسفانه نقطه ای برای پایان درگیری‌های کاذب با قوه قضاییه و اجتناب از مسائل فرعی وجود ندارد و به دنبال بازگرداندن آرامش به فضای عمومی کشور نیستند.
2- بازی تبلیغاتی حلقه انحرافی علیه قوه قضائیه و اصول‌گرایان، محدود به پروژه عناصر نفوذی برای التهاب‌آفرینی در روابط میان سران قوا نیست، بلکه آنان منتقدان خود از هیچ طیف و گروهی را تحمل نمی‌کنند و در ایجاد این فضا، «حلقه انحرافی» از شگردهای تبلیغاتی اصلاح‌طلبان افراطی در زمان دولت خاتمی استفاده می‌کند. برخلاف شعارهای «شبه لیبرالی» برخی دولتمردان و طرح مسائلی مانند «وجود آزادی نزدیک به مطلق» توسط رئیس جمهور، شواهد نشان می‌دهد که صبر و تحمل آنان در برابر منتقدانشان از هر طیف و گروهی – از نویسنده و مداح و پژوهشگر و روزنامه‌نگار و...- بسیار پائین است. این دولت حتی از «منتقد منصف» خود (حسین شریعتمداری که در سال 1386 جایزه ای با این عنوان را از دست احمدی نژاد گرفت) در سال 1388 شکایت کرد و مدیرمسئول روزنامه کیهان را متهم به نشر اکاذیب و ایراد افترا علیه اسفندیار رحیم‌مشایی نمود. هیات منصفه و دادگاه اما متفق‌القول نظر دیگری از دولت داشتند و با صدور حکم برائت حسین شریعتمداری، همه ادعاهای او درباره حلقه انحرافی اثبات شد؛ از جمله ارتباط مشایی با هوشنگ امیراحمدی، دلال رابطه ایران و آمریکا و از جاسوسان تابلودار CIA.
3- برخی معتقدند نتیجه این سیاست تحمیل شده از سوی «حلقه انحرافی» به دولت دهم، "باج دادن" به اصلاح‌طلبان فتنه‌گر و "شانتاژ" علیه اصول‌گرایان است. به همین خاطر، معاونت حقوقی رئیس جمهور به وکالت از رحیم مشایی به سادگی شکایت‌های زنجیره‌ای علیه اصول‌گرایان منتقد خود را در قوه قضائیه اقامه می‌کند. اما آقای رئیس‌جمهور از روزنامه «شرق» که تریبون رسمی «جریان فتنه» است، حمایت می‌کند و حتی تذکر علنی به وزیر ارشادش می‌دهد و در برابر تصمیم نمایندگان مجلس و قوه قضائیه و حتی دولت در هیات نظارت بر مطبوعات برای «توقیف شرق» می‌ایستد! حتی چندی قبل وقتی قوه قضائیه پیمان عارف (از دانشجویان افراطی تحکیم وحدت و پادوی جهانبگلوی جاسوس) را به دلیل توهین به رئیس جمهور به مجازات محکوم کرد، دفتر رئیس‌جمهور در بیانیه ای از عدم رضایت احمدی‌نژاد مبنی بر مجازات وی خبر داد و رسماً به قوه قضائیه اعتراض کرد! در حالی که همین دفتر رئیس جمهور پیام فضلی نژاد را که علیه جهانبگلو و جاسوسان مخملی و پروژه‌هایشان سال 1386 در کتاب «شوالیه‌های ناتوی فرهنگی» افشاگری کرده، به اتهام پژوهش‌ها و نقادی‌های معرفتی به پای میز محاکمه می‌کشاند!