پشت پرده نفتی و گازی سقوط قذافی

به گزارش ایرنا از بیروت، این روزنامه در شماره امروز پنجشنبه خود با انتشار گزارشی در رابطه با علل حمله نظامی ناتو به لیبی و سقوط ˈمعمر قذافیˈ دیکتاتور معدوم این کشور نوشت: بنابر تحقیقات انجام شده، نقاط تشابهی میان جنگ سال 2003 عراق و جنگ 2011 لیبی وجود دارد که مهم ترین آن مساله نفت و گاز است.

فکر سرنگون ساختن نظام قذافی به شکل جدی از سال 2009 توسط قطر و فرانسه شکل گرفت و هدف از آن دستیابی به یک سفره گاز طبیعی این کشور بود تا بدین شیوه سوخت مورد نیاز اروپا فراهم شده و فرانسه تا مدت 30 سال در راس تولید کنندگان برتر نفتی این قاره قرار گیرد.

داستان به سال 2007 میلادی زمانی که قذافی، سفری رسمی به فرانسه در زمان ریاست جمهوری ˈنیکولا سارکوزیˈ داشت، باز می گردد که در آن توافقنامه خرید چند جنگنده نظامی توسط لیبی، به قیمت میلیون ها یورو به امضاء رسید.

این سفر با کشف یک سفره نفتی عظیم در غرب لیبی، توسط شرکت نفتی ˈتوتالˈ فرانسه همراه شد؛ چاهی که برای مصرف بیش از 30 سال تمام اتحادیه اروپا کفایت می کند.

طی این سفر و با وساطت یک تاجر لبنانی الاصل به نام ˈزیاد تقی الدینˈ، دو طرف لیبیایی و فرانسوی به توافق رسیدند که تمام حقوق مربوط به این چاه نفت در فاصله زمانی 2008 تا 2009 میلادی به توتال با قیمتی معادل 140 میلیون یورو واگذار شود.

به گفته تقی الدین، تنها شرط طرف لیبیایی این بود که هیچ طرف سومی همراه با توتال در بهره برداری از این منبع گازی مشارکت نکند؛ اما در سال 2009 قطر نیز وارد داستان شده و خواست که در این معاملات سهم داشته باشد و بدین منظور از فرانسوی ها بخشی از این چاه را که به نام ˈان سی 7ˈ معروف است، خریداری کرد.

این اتفاق خشم شدید مقامات لیبی را برانگیخت و آنها سریعا خواستار کنار گذاشتن قطر از این جریان شدند که این مساله باعث واکنش قطر شدند.

تقی الدین در این رابطه می گوید: قطری ها با خود اندیشیدند که چرا با نام سرنگون ساختن دیکتاتور لیبی، جنگی علیه این کشور به راه نیندازیم؟ و البته این در حالی بود که قطر فراموش کرده بود که خود هم یک نظام دیکتاتور است اما دیکتاتوری که با رضایت و خوشنودی سارکوزی همراه بود.

به گفته این تاجر لبنانی الاصل، این قطر بود که فرانسوی ها را به ساقط ساختن نظام قذافی، طی یک جنگ شدید تشویق کرد و در همین راستا، در سپتامبر سال 2010 تمام رایزنی ها میان طرابلس و پاریس حول این منابع گازی راکد شد و مقامات فرانسه به شکل جدی وارد فاز تلاش به منظور سرنگونی قذافی شدند.

به نوشته الاخبار، با به راه افتادن درگیری ها در لیبی، فرانسه به اتفاق انگلستان، تنها چند ساعت پس از اعلان سازمان ملل حمله خود را به لیبی آغاز کردند و این در حالی است که همه می دانند عملیاتی در این وسعت نیازمند ماه ها آماده سازی بوده و این امر مشخص می سازد که آنها از مدت ها قبل خود را برای چنین حمله ای آماده کرده بودند.

این روزنامه می افزاید: تنها پس از گذشت 15 روز از آغاز حمله به لیبی، شورای انتقالی این کشور توافق نامه ای سری با مقامات فرانسه به امضا رساند که بر اساس آن 35 درصد از تولید نفت لیبی به فرانسه واگذار شد.

بدین وسیله فرانسه به اولین تولید کننده نفت اتحادیه اروپا تبدیل شده و موانع برای بهره برداری از منابع نفتی و گازی لیبی از میان برداشته شد.