اعتدال: به نظر میرسد که ناکامی های ورزشی کشور نمی‌خواهد دست از سر هواداران رشته های مختلف ورزشی بر دارد. در شرایطی که جامعه در زیرفشارهای اقتصادی قرار دارد شاید برد تیم ملی فوتبال کشور در بازی خانگی مقابل تیم فوتبال ازبکستان می توانست با ایجاد شادی و بالا بردن روحیه و حس وطن دوستی در بین مردم اندکی تحمل این شرایط را آسان کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ملیت،اما در نهایت بهت و حیرت، ایران مقابل تیم نه چندان مطرح ازبکستان آن هم در خانه خود تن به شکست سنگینی داد و شرایط صعود به جام جهانی را برای خود سخت کرد. ولی این شکست تنها شکست هفته سیاه ایران نبود چرا که تیمهای ملی کشور مان در عرض یک هفته سه شکست را تجربه کردند و فشار مضاعفی را بر پیکره جامعه وارد نمودند.
این شکستها واکنشهای زیادی را بهمراه داشت بطوری که حتی صدای سیاسیون که این روزها سایه سنگینی بر روی ورزش کشور دارند را نیز در آورد و حتی در مجلس شورای اسلامی مطرح کردن طرح استیضاح وزیر دوباره در حال شکل گیری بود.
براستی دلیل این شکستها در چیست؟ آیا مدیریت دچار مشکل است یا مشکل را باید در جای دیگری جست؟ بعد از روی کار آمدن دولت نهم و دهم ورزش کشور دچار رکود شدیدی شد.
در هر کشور پیشرفت و ارتقا در هر زمینه ای به استفاده از نیروهای متخصص و تربیت یافته آن فیلد بستگی دارد که ورزش نیز از این قاعده مستثنی نیست، خصوصا که امروزه در جهان به ورزش با یک رویکرد پیشرفته علمی نگریسته میشود و برای نیل به اهداف، برنامه ریزی های بلند مدت طرح ریزی میشود. ولی متاسفانه با روی کار آمدن دولت آقای احمدی نژاد این قسمت نادیده گرفته شد و پای افراد غیر متخصص به ورزش کشور باز شد و ورزش قهرمانی کشور را از اساس دچار مشکل کرد.
این مشکل نه تنها در سطوح ملی بلکه در سطوح باشگاهی نیز به طور کامل مشهود است و شکست های تیمهای مطرح که داری سوابق بلند مدت در ورزش کشور هسند و از طرفداران زیادی نیز برخوردارند نمود پیدا کرده است .
نگاهی به مدیریت باشگاهای کشور خود گواه این ادعا خواهد بود. تغییرات مدیریتی در کادر تیمهای استقلال و پرسپولیس نمونه ای از این مدعا است که حتی صدای نمایندگان مجلس را در آورد. مصطفی کواکبیان نماینده مردم سمنان در تاریخ ۱۳۹۰/۶/۳۰ در تذکری شفاهی در پایان صحن علنی مجلس نسبت به انتصاب سردار رویانیان به مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس انتقاد کرد و گفت: «جوانان از ما می پرسند واقعا ما یک ورزشکار نداشتیم که یک سردار را از ستاد مدیریت سوخت آورده اید کرده اید مدیرعامل پرسپولیس؟»
اما بی توجهی مسئولین به این موضوع باعث شد که این تیم بزرگ در لیگ گذشته با بحران جدی مواجه شود و حتی خطر سقوط به لیگ پایین تر را نیز همچون تیمهای لیگ برتری پاس و شهرداری تبریز تجربه کند. بعد از پایان لیگ و شروع فصل جدید رقابتها هم علیرغم تغییرات در کادر فنی تا به امروز موفق به حصول نتیجه تماشاگر پسند در بین هواداران خود نشده است و حتی بیم آن میرود که تکرار این ناکامیها باعث ریزش در بین هواخواهان شود.
امروزه ورزش بعنوان یکی از ارکان تولید شادی و نشاط در بین جوامع به حساب می آید و ریزش در بین تماشاگران شاید بتواند از بعد جامعه شناسی دارای عواقب جبران ناپذیر در جامعه شود.
نتایج کسب شده در رقابتهای گوناگون بخوبی روشن کننده وضعیت اسفبار ورزش کشور میباشد و زمان آن رسیده است که مسوولین نگاه خود را به ورزش عوض کنند و با یک رویکرد علمی این قضیه را دنبال کنند و قبل از هر اتفاق ناگوار و جبران ناپذیری تن به اصلاح ساختار مدیرتی در ورزش دهند .