اعتدال: پژو تنها در زمان ورشکستگی به فکر بازار پرجاذبه ایران می‌افتد و این داستان تکراری گویا قرار است به زودی محقق شود.
به گزارش ایسنا،«مشرق» به موضوع فوق اشاره کرد و نوشت:ماه‌ها است که خودروسازان کشور به محاق رفته و تنها در برخی رپرتاژ آگهی‌های میلیونی شاهد تبلیغات این صنعت به گل نشسته هستیم.
ماه ها است که نه از وزیر صنایع خبری است و نه از مدیران عامل خودروسازان بزرگ کشور، ماه ها است که گویا قرار نیست کسی پاسخگوی این سوال باشد که دلیل افت 50 درصدی تولید خودرو چیست؟ آن هم صنعتی که تمام ظرفیت‌های مالی و سیاسی کشور برای حمایت از آن بسیج شده‌اند.
با تمام این گرفتاری‌ها، شرکای استراتژیک نیز در همگرایی باور نکردنی با نظام سلطه دست خودرو سازان را در پوست گردو گذاشته و یک سالی می‌شود که مدیران ارشد صنعت خودرو از سفرهای خود به بلاد فرنگ دست خالی باز می‌گردند و ای کاش نهادی بود تا اعلام کند حجم این سفرها را و در این بین البته که داستان پژو شنیدنی است.
ایران یکی از مهمترین مراکز تولید پژو در دنیا بوده و سال‌های سال در رتبه‌های سه گانه پژو قرار داشته است. ایران سال‌های متمادی است که برای پژو سرمایه گذاری می‌کند و این درحالی است که این خودروساز حتی حاضر نیست به اندازه رقیب سنتی خود یعنی رنو در ایران سرمایه گذاری کند و بالاخره این بازار ایران است که هنوز شاهد خودروهای سی ساله و بیست ساله پژو است.
با این وضعیت و سود هنگفتی که این خودروساز نمک نشناس غربی از بازار ایران برده، در اوج نیاز به قطعات، شاهدیم پژو از بازار ایران کنار می‌کشد. پژو شاید تنها در ایران است که با این اقبال بلند مواجه است.
اما جای تعجب است درحالی که مسوولان پژو خواهان خروج از ایران هستند گویا برخی مدیران در جاده مخصوص، تمایلی به این جدایی ندارند. اگر کمی تدبیر در کار مدیران ارشد صنعت خودرو ایران بود، این برند نامیمون باید حداقل در سه سال اخیر با بازار ایران خداحافظی می‌کرد.
پژو و خودروسازان غربی در یک سال اخیر صدمات مالی و اقتصادی فراوانی به صنعت کشور وارد کرده‌اند و سوالی که وزیر صنایع و مدیران ایدرو باید به آن جواب بدهند این است که در سال تولید ملی و در شرایط اقتصاد مقاومتی چه اقداماتی برای پاسخ به این خودروساز متکبر غربی داده‌اند.
به گزارش ایسنا،«مشرق» به موضوع فوق اشاره کرد و نوشت:ماه‌ها است که خودروسازان کشور به محاق رفته و تنها در برخی رپرتاژ آگهی‌های میلیونی شاهد تبلیغات این صنعت به گل نشسته هستیم.
ماه ها است که نه از وزیر صنایع خبری است و نه از مدیران عامل خودروسازان بزرگ کشور، ماه ها است که گویا قرار نیست کسی پاسخگوی این سوال باشد که دلیل افت 50 درصدی تولید خودرو چیست؟ آن هم صنعتی که تمام ظرفیت‌های مالی و سیاسی کشور برای حمایت از آن بسیج شده‌اند.
با تمام این گرفتاری‌ها، شرکای استراتژیک نیز در همگرایی باور نکردنی با نظام سلطه دست خودرو سازان را در پوست گردو گذاشته و یک سالی می‌شود که مدیران ارشد صنعت خودرو از سفرهای خود به بلاد فرنگ دست خالی باز می‌گردند و ای کاش نهادی بود تا اعلام کند حجم این سفرها را و در این بین البته که داستان پژو شنیدنی است.
ایران یکی از مهمترین مراکز تولید پژو در دنیا بوده و سال‌های سال در رتبه‌های سه گانه پژو قرار داشته است. ایران سال‌های متمادی است که برای پژو سرمایه گذاری می‌کند و این درحالی است که این خودروساز حتی حاضر نیست به اندازه رقیب سنتی خود یعنی رنو در ایران سرمایه گذاری کند و بالاخره این بازار ایران است که هنوز شاهد خودروهای سی ساله و بیست ساله پژو است.
با این وضعیت و سود هنگفتی که این خودروساز نمک نشناس غربی از بازار ایران برده، در اوج نیاز به قطعات، شاهدیم پژو از بازار ایران کنار می‌کشد. پژو شاید تنها در ایران است که با این اقبال بلند مواجه است.
اما جای تعجب است درحالی که مسوولان پژو خواهان خروج از ایران هستند گویا برخی مدیران در جاده مخصوص، تمایلی به این جدایی ندارند. اگر کمی تدبیر در کار مدیران ارشد صنعت خودرو ایران بود، این برند نامیمون باید حداقل در سه سال اخیر با بازار ایران خداحافظی می‌کرد.
پژو و خودروسازان غربی در یک سال اخیر صدمات مالی و اقتصادی فراوانی به صنعت کشور وارد کرده‌اند و سوالی که وزیر صنایع و مدیران ایدرو باید به آن جواب بدهند این است که در سال تولید ملی و در شرایط اقتصاد مقاومتی چه اقداماتی برای پاسخ به این خودروساز متکبر غربی داده‌اند.