بودجههای سنواتی، یکی از اولیهترین برنامههای کوتاهمدت در هر کشوری است که بر پایه اسناد بالادستی موجود در آن کشور تهیه میشود تا نقشه راه هزینههای سالیانه را برای مردم، مجریان و ناظران مشخص نماید.
به گزارش «تابناک»، در حالی که بودجهریزی سنواتی در کشورهای پیشرفته، سابقهای بیش از یک قرن دارد و در ایران نیز از سال ۱۳۰۱ نخستین اقدام برای بودجهریزی در ایران انجام شد ـ بدون احتساب امور انجام شده توسط مورگان شوستر آمریکایی در سال ۱۲۹۰ ـ اکنون بودجهریزی در کشور ما نیز پیشینهای نود ساله دارد.
بنا بر این گزارش، از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱، هفت بودجه توسط دولت محمود احمدینژاد به مجالس ایران تحویل داده شده که هیچ یک در موعد مقرر به دست رئیس مجالس وقت نرسیده است؛ اما امسال که آخرین سال دولت دهم است و احمدینژاد هم بر پایه قانون اساسی، باید از ریاستجمهوری خداحافظی کند، باز هم داستان دیرکرد بودجه و بیخیالی دولت، در حال تکرار است.
عبدالرحمان رستمیان، نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی، همانند بسیاری از نمایندگان مجلس گویا اطلاعاتش از زمان فرستادن لایحه بودجه به مجلس در حد شنیدهها و برخی حدس و گمانهاست و میگوید: شنیدهها و پیشبینیها، حاکی از آن است که میخواهند، لایحه بودجه را هفته دیگر بدهند؛ البته ما به گفته و قولهای دولت به دیده احتیاط نگاه میکنیم، هرچند، گاه دولت به قولهایش عمل نمیکند.
کاتب، سخنگوی کمیسیون برنامه و مجلس، زمان فرستادن لایحه را در حالی یکم دی ماه اعلام کرده که بنا به تقویم رسمی کشور، یکم دی ماه، «جمعه» است و بناچار این روز لایحه به مجلس نخواهد آمد و البته نه تنها روز بعد که تا دهم دی ماه، امکان ارائه لایحه بودجه به مجلس به دلیل برگزار نشدن نشست علنی و حضور نمایندگان در حوزههای انتخابیه نماینده نخواهد بود.
بنا به آیین نامه داخلی مجلس، دولت باید تا پانزدهم آذر ماه هر سال، بودجه سال آینده را تحویل دهد، ولی این هشتمین و آخرین بار است که دولت محمود احمدینژاد بودجه را به مجلس در موعد مقرر تحویل نداد و البته به مجلس هم نمیگوید کی تحویل خواهد داد و نمایندگان تنها گمانهزنی میکنند و برای این که حرفی برای گفتن پیش خبرنگاران داشته باشند، تاریخ احتمالی بودجه و یا دلیل دیرکرد از سوی دولت را حدس میزنند و برخی دیگر هم تنها به انتقادهای شفاهی بسنده کرده و عملا خود را در برابر خواست دولت مستأصل میبینند!
مجلس نهم نیز نشان داد که توان چانهزنی و قدرت سیاسی خاص آن را ندارد که بتواند دولت احمدینژاد را مجاب کند، بودجه را بنا به قانون در موعد مقرر به مجلس تحویل دهد. البته امسال افزون بر سنگاندازی دشمنان خارجی و نوسانات غیر متعارف نرخ ارز، دیرکرد دولت در ارائه بودجه، فرق دیگری با دفعات گذشته دارد و آن این است که نمایندگان این بار حتی نمیدانند کی و چه زمانی بودجه را در صحن مجلس خواهند دید!