اعتدال: احسان تقدسی در روزنامه تهران امروز نوشت:
درخواست محمود احمدینژاد برای بازدید از زندان اوین آن هم در ماههای آخر حضور وی در رأس قوه مجریه کشور از آن دست اتفاقاتی است که طی یک ماه اخیر دستگاه اجرایی کشور پیگیر اجرایی کردن آن بوده است. اگرچه مسئولان قضایی کشور تاکنون واکنش مستقیمی به این درخواست نشان ندادهاند، ذکر چند نکته در این باب ضروری است.
یکم- هفت سال و اندی از دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد میگذرد و قاعده کار در همه نقاط دنیا اینگونه است که ماههای پایانی فرصتی برای تمرکز بر انجام کارهای ناتمام است. نگارنده اگرچه درخواست برای بازدید از یک زندان تحت نظارت یک قوه مستقل از قوه مجریه را حق رئیسجمهوری کشور به عنوان مسئول نظارت بر قانون اساسی میداند اما سوالی نیز دارد و آن اینکه کدام ضرورت و اضطرار در شرایط فعلی که کشور با انواع و اقسام تحریم و فشار مواجه است سبب شده تا رئیسجمهور محترم درخواست بازدید از یک زندان را ارائه کند؟
دوم- در هفتههای گذشته اجرای حکم محکومیت علیاکبر جوانفکر مشاور مطبوعاتی رئیسجمهور محترم کشور سبب انتقاد شدیداللحن ایشان و رسانههای جریان انحرافی از دستگاه قضایی کشور شد. جالب اینکه همین رسانهها هنگام بازداشت فرزندان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، قوهقضائیه را ستایش کردند. اینک کمتر کسی است که باور کند رئیسجمهور محترم کشور واقعا برای بازدید از اوین قصد دیدار از این زندان پرآوازه را داشته باشد و الا چرا این درخواست در هفت سال گذشته اتفاق نیفتاده بود؟ آیا میتوان اینگونه برداشت کرد دولتی که بیشترین شعارها در زمینه اجرای عدالت را سرداده و خود را پاکدستترین دولت همه اعصار تاریخ این سرزمین میداند، طاقت اجرای عدالت درباره یکی از اعضای خود را ندارد؟
سوم- احمدینژاد به اوین برود یا نرود مهم نیست. مهم موج تخریبها و اتهامهایی است که به بهانه این درخواست از سوی رسانههای بیگانه به نظام وارد خواهد آمد. کشورهای غربی و انواع و اقسام نهادهای حقوق بشری غربی در سالهای گذشته ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرده و از این رهاورد کوشیدهاند تا به کشور فشار وارد آورند. درخواست برای بازدید از اوین آن هم در شرایطی که تنها بهانه احمدینژاد حضور یک نفر از نزدیکانش در این زندان است، چه دستاوردی جز بازخوانی ادعاهای غرب درباره حقوق بشر در ایران میتواند داشته باشد؟ از آن گذشته چه دستاوردی برای کشور خواهد داشت؟
چهارم- این روزها برای اقتصاد کشور روزهای خوبی نیست. چه خوب بود آقای رئیسجمهور از یک حق قانونی دیگر خود هم استفاده میکرد و سری به میدان فردوسی میزد. سری به کارخانهها میزد و وضعیت تولید کشور را از نزدیک نظارهگر بود. اینهاست که بازدید از اوین را «بهانه» جلوه میدهد وگرنه داستان کشور چیز دیگری است.