رضا کیانیان یکی از عکسهایش را در حراجی با قیمت پایه 9 میلیون تومان عرضه کرده است.
به گزارش ایسنا، کیانیان درباره فعالیت خود در عرصه عکاسی گفت و گویی با تابناک داشته است، او در دفاع از هنر عکاسیاش میگوید: هیچ کس از ابتدا عکاس نبوده، کما اینکه هیچ کس از ابتدا بازیگر نبوده است. از این گذشته، هر فیلم از چند فریم تشکیل شده؟ هر فیلم به طور متوسط از 120 هزار فریم عکس تشکیل شده و من به طور متوسط در نیمی از فریم ها حضور داشتهام. فکر نمیکنید این یک آموزش بزرگ و تجربه بزرگ در امر عکاسی است و یک بازیگر با این حجم تجربه، زاویه دوربین، نورپردازی و دیافرگام و... را میشناسد؟ پس تجربه و سوادش را دارم. ضمن اینکه در دهههای اخیر مفهوم اطلاعات به کلی تغییر کرده است.
با انقلاب دیجیتال در بنیان های فکری و هنری تغییرات عظیمی به وجود آورد. یکی از این تغییرات این است که اطلاعات که قبلاً ارزش علمی داشت، امروز ارزش پیشینش را ندارد. چرا که با یک جست وجو در اینترنت اطلاعات در هر زمینهای در اختیار همه قرار دارد. اگر یکی از ارزشهای یک وکیل در گذشته این بود که تمامی قوانین را در حافظه دارد، امروز این مزیت، ارزش به حساب نمیآید، چرا که این اطلاعات در دسترس همه است، مهم این است یک وکیل چگونه از این اطلاعات استفاده میکند.
این موضوع در تمام حرفهها و رشتههای علمی و هنری از جمله عکاسی مصداق دارد. امروزه تمام اطلاعات لازم برای عکاسی در یک دوربین دیجیتال از قبل برنامهریزی شده، بنابراین آموزش آنها ارزش به حساب نمیآید. ارزش امروز عکاسی در این است که چه میبینیم، چه سوژهای را انتخاب میکنیم و دکمه را فشار میدهیم.
علاوه بر این هرکسی در این جهان حق دارد زاویه نگاهش و مفاهیم آمده در آن را ثبت کند و نمیتوان گفت یک عده در جهان حق دارند عکاسی کنند و شمای بازیگر حق نداری نگاهت را ثبت کنی. این یک فضای آزاد است که همه حق دارند نگاهش را ثبت نموده و عرضه نمایند. خریداران عکسها هم همانگونه که اشاره کردم به خاطر عشق سلبریتی نیست و آن چهرههایی که مجموعه دار هستند، اشخاصی نیستند که صرفاً به خاطر نام یک بازیگر عکس خریداری کنند و با مطالعه خرید میکنند و نم توان به ایشان گفت که چرا عکسهای رضا کیانیان را میخرند. واقعاً من درک نمیکنم چرا برخی این نگاه را دارند که تنها آنها حق حضور در عرصه عکاسی را دارند."
با انقلاب دیجیتال در بنیان های فکری و هنری تغییرات عظیمی به وجود آورد. یکی از این تغییرات این است که اطلاعات که قبلاً ارزش علمی داشت، امروز ارزش پیشینش را ندارد. چرا که با یک جست وجو در اینترنت اطلاعات در هر زمینهای در اختیار همه قرار دارد. اگر یکی از ارزشهای یک وکیل در گذشته این بود که تمامی قوانین را در حافظه دارد، امروز این مزیت، ارزش به حساب نمیآید، چرا که این اطلاعات در دسترس همه است، مهم این است یک وکیل چگونه از این اطلاعات استفاده میکند.
این موضوع در تمام حرفهها و رشتههای علمی و هنری از جمله عکاسی مصداق دارد. امروزه تمام اطلاعات لازم برای عکاسی در یک دوربین دیجیتال از قبل برنامهریزی شده، بنابراین آموزش آنها ارزش به حساب نمیآید. ارزش امروز عکاسی در این است که چه میبینیم، چه سوژهای را انتخاب میکنیم و دکمه را فشار میدهیم.
علاوه بر این هرکسی در این جهان حق دارد زاویه نگاهش و مفاهیم آمده در آن را ثبت کند و نمیتوان گفت یک عده در جهان حق دارند عکاسی کنند و شمای بازیگر حق نداری نگاهت را ثبت کنی. این یک فضای آزاد است که همه حق دارند نگاهش را ثبت نموده و عرضه نمایند. خریداران عکسها هم همانگونه که اشاره کردم به خاطر عشق سلبریتی نیست و آن چهرههایی که مجموعه دار هستند، اشخاصی نیستند که صرفاً به خاطر نام یک بازیگر عکس خریداری کنند و با مطالعه خرید میکنند و نم توان به ایشان گفت که چرا عکسهای رضا کیانیان را میخرند. واقعاً من درک نمیکنم چرا برخی این نگاه را دارند که تنها آنها حق حضور در عرصه عکاسی را دارند."