الف: خبر برگزاری مناظره و نظر سنجی تلویزیون درباره مرحله دوم هدفمندی یارانه ها همان اندازه موجب شگفتی شد که خبر لغو آن متحیرمان کرد! دلیل آن شگفتی، رویه همیشگی تلویزیون بود و علت این تحیر، زشتی بی سابقه لغو برنامه ای اعلام شده!
امروز پس از آنکه اعلام شد قرار است مرحله دوم هدفمندی یارانه ها در یک برنامه تلویزیونی و با حضور نماینده ای از سوی دولت و یکی از مخالفان طرح به بحث آزاد گذاشته شود، شگفت زده شدیم، چرا که چنین تهوری را از مدیران رسانه ملی به ندرت دیده ایم و یا حداقل باید گفت با سکوت زیبای ماه های اخیر ایشان چندان سازگار نبود.
پس از آن که ساعتی پیش خبر از لغو برنامه رسید، آن هم با این توجیه که "این اقدام به منظور ایجاد فضای آرام برای طرح دیدگاه‌های رئیس جمهور است" حداقل خیالمان راحت شد که این صداوسیما همان است که بود و آقای ضرغامی نیز همان است که باید باشد و به حمدالله حادثه ای برای هیچ یک رخ نداده است!
بخش طنز ماجرا البته آنجاست که دولتی ها هم در این بین طلبکار شده و شاکی اند از فرصتی که برای بیان دلایل و مستندات کارشناسانه در باب لزوم اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها فراهم شده بود و از دست رفت! پایگاه اطلاع رسانی نزدیک به دولت "شبکه ایران" در این باره نوشت: "لغو این برنامه، ساعاتی پیش از اجرای زنده آن، نشان داد مخالفان دولت برای محدود کردن جریان شفاف اطلاع رسانی و دفاع از عملکرد دولت، همچنان حرف اول را در صدا و سیما می زنند."
حال که با تدبیر به موقع دوستان این فرصت از فرصت طلبان گرفته شد و آرامش حکمفرما شد، بد نیست چند سوال نیز پاسخ داده شود:
۱- آیا تشخیص اینکه رییس جمهور برای حضور در جلسه چهارشنبه مجلس، نیاز به تمرکز و فضای آرام دارد، ناگهانی و در آخرین ساعات قبل از پخش برنامه برای مدیران محترم رسانه ملی حادث شد؟ به بیان دیگر اگر این تشخیص چند ساعتی زودتر حادث شده و اساساً چنین وعده ای به مردم داده نمی شد، به صواب نزدیکتر نبود؟
۲- این تشخیص دقیقاً بر اساس کدام فرایند حادث شده است؟ مقصود آن است که بدانیم، مرجع چنین تشخیصی در رسانه ملی کدام بخش بوده وچنین تصمیماتی بر اساس چه معیارهایی اتخاذ می شود؟
۳- آیا سازمان صداوسیما به جز ایجاد فضای آرام برای رییس جمهور جهت شرکت در جلسات علنی مجلس، وظیفه دیگری نیز برای خود متصور است؟ به عنوان مثال آیا در زمینه پاسخگویی به مطالبات مردم و انعکاس صدای آنان، وظیفه ای برای رسانه ملی می توان متصور بود یا در صورت چنین فرضی به خطا رفته ایم؟