اعتدال:گذشته از اختلاف نظرهای عمیق سیاسی مابین حامیان دکتر احمدینژاد با جناب شریعتمداری، باید تاکید کرد مطالبی که ایشان در یادداشت خود متذکر شدهاند بسیار مهم و حائز اهمیت است.
به گزارش ایسنا در ادامه این یادداشت آمده است:
آقای شریعتمداری در یادداشت خود اگر چه مدعی است که قصد مقایسه ندارد، اما هر کسی میداند که این جملات چه معنایی دارد: « آیا طلحه و زبیر، آن هنگام که در رکاب رسول خدا (ص) و برای مقابله با دشمنان اسلام شمشیر میزدند و از جان خود مایه میگذاشتند، قابل تقدیر نبودند؟ و آیا مولای بزرگوار ما حضرت امیرالمومنین علیهالسلام از آنان حمایت نمیکرد؟ اما وقتی همین طلحه و زبیر که آن همه مورد حمایت و تقدیر بودند پای از صراط مستقیم بیرون نهادند و پیمان شکسته و به اصحاب شام پیوستند و در آوردگاه فریب جمل به تخاصم و کینهتوزی لشگر آراستند، حضرت امیر(ع) ابتدا به اندرز و نصیحت آنان پرداخت و عهدی را که بسته و شکسته بودند یادآور شد، اما هنگامی که اصرار آنها به مقابله را مشاهده فرمود، با آنان به نبرد پرداخت.
اکنون باید به کسانی که داعیه اسلام و تشیع و پیروی از مولای متقیان را دارند گفت کدام اقدام حضرت امیر علیه السلام را- نستجیربالله- «خطا»! می دانید؟! حمایتش از طلحه و زبیر یا مقابله حضرت با آنان را؟!
حزبالله افتخار میکند و این افتخار را به حساب لطف خداوند تبارک و تعالی و پیروی از ولی امر خود که در طول پیروی از رسول خدا (ص) و ائمه اطهار علیهمالسلام است مینویسد که از آقای هاشمی رفسنجانی در مقابل ملیگراها، سکولارها و شماری از مدعیان اصلاحطلبی دفاع جانانه کرد و افتخار میکند در حالی که از مواضع آقای خاتمی نگرانی های جدی داشت، از وی در مقابل هجوم افراطیونی که در پوشش اصلاحطلبی به مقابله با او آمده و امروز آشکارا به آمریکا و اروپا و اسرائیل پناه بردهاند، حمایت کرد. حزبالله افتخار میکند از آقای احمدینژاد قبل از آن که متاسفانه حلقه انحرافی به درون کابینه نفوذ کند، در مقابل اصحاب فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 دفاع کرد و با رای بینظیر 25 میلیونی او را به ریاست دولت برگزید.»
تاکید آقای شریعتمداری درست، بجا و صدالبته بدیهی است؛ اما اشتباه آقای شریعتمداری این است که در محاسبه جایگاه خود به خطا رفته و -نستجیربالله - برای خود جایگاه امیریِ مومنان را قائل شده است! آقای شریعتمداری باید این نکته بدیهی را بداند که در زمان ما "امیر مومنان ایران اسلامی" شخص رهبر عزیز انقلاب است. به نظر میرسد معضل اصلی مسئول گزینش مردم ایران از اینجا ناشی میشود که تشخیص "امیر انقلاب اسلامی" در خصوص طلحه و زبیرهای زمان با وی متفاوت است و رهبر انقلاب تا کنون نه تنها کلمهای در مذمت کسانی که کیهان طلحه و زبیرشان مینامد، سخنی نگفتهاند، بلکه گفتمانشان را در همین دو سه سال اخیر، عامل زندهتر شدن ارزشهای انقلاب اسلامی عنوان کردهاند!
انتظار میرفت آقای شریعتمداری بعد از 33 سال این حقیقت را فهم کرده باشد که ملت ایران همواره آماده تار و مار کردن طلحهها و زبیرهای سیاسی به فرمان "امیر سرافرازشان" هستند، تا این چنین دچار توهم "خود امیر پنداری" و "سخنگویی امت حزبالله نگردد.
نکته تاسفبار در خصوص اظهارات شریعتمداری این است که "امیر ملت ایران" طی سه سال گذشته بیش از 90 بار از واژه انحراف و مشتقات آن در دیدار های متعدد خود که مخاطبان آن اعضای مجلس خبرگان رهبری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسئولان قوه قضائیه، فرماندهان سپاه پاسداران، دانشجویان، اساتید دانشگاه، نخبگان علمی، شرکتکنندگان در کنفرانسهای بیداری اسلامی و ... بودند، استفاده کرده اما مدیرمسئول کیهان حتی نمیتواند یکی از این جملات را برای اثبات انحراف احمدینژاد و یارانش استفاده کند. با این وجود با بیپروایی به خود اجازه میدهد که رئیسجمهور را مصداق طلحه و زبیر بخواند.
مدیر مسئول محترم کیهان، سال گذشته به بهانه مصلحت، با ساکتین غائله آمریکایی - اسرائیلی - انگلیسی سال 88 و طلحهها و زبیرهایی که در فتنه علیه "امیر انقلاب" قیام کرده بودند، پالوده خورد و امروز نیز احمدینژاد و یارانش را مصداق اصحاب جمل مینامد تا معنای طلحه و زبیر در مکتب کیهان بر همگان روشن شود! بر این اساس مایه کمال افتخار و سرافرازی حامیان دولت در پیشگاه ملت ایران خواهد بود که از جانب امثال آقای شریعتمداری طلحه و زبیر نام بگیرند.
البته ناگفته نماند که راه آقای شریعتمداری در سال 84 از امت حزبالله جدا بود و وی با تئوری صالح مقبول به جای اصلح انقلابی، به امت حزبالله توصیه میکرد به رقیب محمود احمدینژاد رای دهند!
↧
آقای شریعتمداری! شما نه امیر مومنان هستید و نه سخنگوی حزبالله!
↧