عضو کمیسیون فرهنگی: به شعر،ادبیات و سینما علاقه‌ای ندارم

 

به گزارش فارس، اعضای کمیسیون فرهنگی از جمله افراد تاثیر گذار در فرهنگ کشور هستند و نقش مهمی در این رابطه دارند.

 

از همین رو مصاحبه ای با یکی از اعضای این کمیسیون انجام شده در ادامه می خوانید.

 

سید مرتضی حسینی هستم، نماینده مردم قزوین، تحصیلاتم حوزوی است و فعلا هم نماینده هستم.

 

فرهنگ به مجموعه‌ای از آداب، سنن، دین، مذهب و همه آن چیزی که یک عده به آن دین می‌گویند و عده‌ا‌‌ی به آن فرهنگ می‌گویند.

 

همیشه در حال کار فرهنگی بوده‌ام.

 

از مقام معظم رهبری الهام می‌گیرم و فرد دیگری را الگو قرار نمی‌دهم.

 

گزینه اول من کمیسیون امنیت بود. من دو تا گزینه داشتم و هر دوی آن‌ها پر شده بود، به همین دلیل به این کمیسیون آمدم.

 

زیرا این کمیسیون هم مانند دیگر کار‌های فرهنگی در مظلومیت است و دستوراتش اجرا نمی‌شود و یا اهمیت خاصی به آن داده نمی‌شود و افراد هم می‌گویند برای چه به این کمیسیون برویم وقتی این کمیسیون مورد حمایت رئیس مجلس و مجموعه قرار نمی‌گیرد.

 

در حالی که کمیسیون فرهنگی باید اثر گذار باشد و اگر حرف‌های این کمیسیون تاثیر‌گذار باشد و از آن حمایت شود به طور حتم از آن استقبال خواهد شد.

 

به این دلیل که من خودم نیز آدم فرهنگی هستم و علاقه‌مند به این حوزه بودم و اعتقاد دارم که اگر فرهنگ درست شود، امنیت هم درست می‌شود، صنایع و چیز‌های دیگر نیز درست می‌شود. هر مشکلی که داریم در فرهنگمان است.

 

دانشگاه‌های علوم انسانی. علوم انسانی یکی از معضل‌های مهم فرهنگی است که تربیت‌شدگان علوم انسانی هستند که مدیر هستند و همین می‌شود که مدیریت‌های ما مشکل دارد.

 

متوسط

 

ازدواج، کار

 

در سه بخش کار‌هایم را اولویت قرار می‌دادم، یکی از آن‌ها بحث فرهنگ عمومی است و بخش دوم تربیت هنرمندان متعهد و بخش سوم کنترل سینما و تئاتر.

 

من کار آخوندی انجام می‌دادم، زیرا معتقدم یک امام جماعت موفق می‌تواند مدیر اجتماع باشد.

 

کار ما همیشه فرهنگی بوده است.

 

قلاده‌های طلا و خوابم میاد.

 

تا امروز که نرفته‌ام. سینما یک بار رفته‌ام و آن هم برای دیدن همین فیلم بوده است که بروم و ببینم چه فیلمی است.

 

در تاریخ سرزمینمان و در تاریخ جنگ تحمیلی سوژه‌های زیادی وجود دارد که ما از آن غافل مانده‌ایم.

 

به این معنا ذوق هنری ندارم و من بیشتر به کار‌های سیاسی و مسائل اجتماعی علاقه دارم.

 

کتابی که رزمنده و آزاده محترم نوشته‌اند به نام «پایی که جا ماند».

 

کتاب‌های زیادی خواندم اما کتاب «تشیع در ایران» برای من بسیار اهمیت داشته است.

 

مقام معظم رهبری.

 

در پی این نبوده‌ام که بدانم از بازی کدام بازیگر خوشم می‌آید اما به نظرم فردی که در نقش حضرت یوسف بازی کرد، بازی خوبی را ارائه داد.

 

در کمیسیون با خیلی‌ها مشورت می‌کنیم اما در این وادی‌ها نیستیم.

 

خیلی علاقه به این وادی ندارم اما آنهایی که مقام معظم رهبری تایید می‌کنند را دوست دارم و آن هایی که مقام معظم رهبری مورد تایید قرار می‌دهند را ما نیز تایید می‌کنیم.

 

در ادبیات نیز همین‌طور.

 

در سینما نیز همین‌طور.

 

خیلی‌ها را می‌شناسم اما با ارتباطات و سر زدن به سایت‌های این موسسات با آن‌ها آشنایی دارم و به دنیا و خبرهای‌شان سر می‌زنم.

 

جنگ نرم مانند موریانه‌ای است که بدون دردسر در ظاهر پیش می‌آید و خورنده اعتقادات و فرهنگ جامعه است.

 

نمی‌دانم، اما در مسجدی که کار می‌کردم، احساس می‌کنم می‌توانم به خودم 15 بدهم.

 

در بحث نمایندگی دو سه مطلب را باید در نظر گرفت، در رابطه با رسیدگی به مردم و ارتباط با مردم به خودم 17 می‌دهم و ارتباط تنگاتنگی با مردم دارم، اما در بخش قانون‌گذاری که بخش مهم نمایندگی است فکر نمی‌کنم خود مجلس نیز در این چند ماهه موفق باشد و من نیز یکی از همان‌ها هستم.

 

وزیر ارشاد: آدم خوبی است

 

سینمای ایران: آلوده به خیلی از مسائل تهاجم فرهنگی

 

جواد شمقدری: مثل گذشته‌اش نیست و از گذشته‌اش عبور کرده است

 

رییس کمیسیون فرهنگی: آدم وارسته و پاک و یک معلم اخلاق

 

فوتبال: علاقه‌مند نیستم

 

هالیوود: مجموعه تهاجم فرهنگی

 

سینمای دفاع مقدس: ضعیف است

 

کمیسیون فرهنگی: نیرو‌های خوبی جمع شده است، اگر بتوانند موفق باشند

 

فیلم هندی: اگر در تلویزیون نشان داده شود می‌بینم.

 

فیلم لاله: دارای نقایص فراوانی است که اگر نقایص آن برطرف شود شاید برای آن طرف مرزی‌ها خوب باشد.

 

این علوم انسانی که در آن غرب‌زدگی کاملا پیداست، اصلاح شود.