این روزها از استقرار موشکهای پاتریوت ناتو در مرز ترکیه و سوریه خبرهای مختلفی پخش می‌شود، اما موشک پاتریوت چیست و چه کارکردی دارد؟
ام آی ام-104 پاتریوت یک موشک زمین به هواست که از آن برای رهگیری موشکهای دشمن استفاده می‌شود. این سامانه بیشتر به عنوان سپری در برابر بارش «بالستیکی» استفاده می‌شود هر چند که نوع پیشرفته آن قابلیت رهگیری کروز یا حتی هواپیماها را نیز دارد.
امریکا در دهه 80 به، به روزسازی و ارتقای این سیستم برای دفاع از بلوک غرب در برابر قدرت موشکی شوروی سابق و کوبا روی آورد و در دهه‌های بعدی پاتریوت پیشرفت گسترده‌ای داشت.
به دلیل آغاز فرآیند این سپرهای موشکی در دوران جنگ سرد، بیشتر آنها با توجه به توانایی‌های «بالستیک» ساخته شده‌اند و از پاتریوت با نام «موشک ضدبالستیک» نیز یاد می‌شود؛ چرا که بزرگ‌ترین زرادخانه‌های موشکی شوروی، بالستیکی است و شوروی این تکنولوژی خود را در اختیار دیگر کشورهای شرق و از جمله سوریه نیز قرار داده است.
پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی موشکی هدایت‌شونده است که توانایی مقابله با موشکهای بالستیک تاکتیکی، موشکهای کروز و هواپیماها را در تمامی شرایط آب و هوایی ودر هر ارتفاعی داراست.
ویژگی‌های کلیدی آن عبارتند از داشتن رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک و نرم‌افزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گسترده، تعیین هدف موشکهای شلیک شده و تصمیم‌گیری برای برخورد با آن، استفاده از هوش مصنوعی.
شرکت تولیدکننده مبدا نیز کمپانی لاکهید مارتین در فلوریدا و کمپانی ریتیون در ماساچوست هستند. در سالهای اخیر آلمان و هلند نیز توانسته‌اند این سامانه را کپی‌برداری کنند.
کشورها و رژیم‌های استفاده‌کننده هم شامل ایالات متحده امریکا، آلمان، یونان، اسراییل، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی، تایوان هستند.
اما آخرین توسعه‌های گستره این موشک در مصر و ترکیه بوده است.
از ماموریت‌های پاتریوت هم می‌توان به جنگ نخست خلیج فارس، حمله به عراق، جنگ 2012 رژیم صهیونیستی علیه حماس اشاره کرد.
ام آی ام-104 پاتریوت یک موشک زمین به هواست که از آن برای رهگیری موشکهای دشمن استفاده می‌شود. این سامانه بیشتر به عنوان سپری در برابر بارش «بالستیکی» استفاده می‌شود هر چند که نوع پیشرفته آن قابلیت رهگیری کروز یا حتی هواپیماها را نیز دارد.
امریکا در دهه 80 به، به روزسازی و ارتقای این سیستم برای دفاع از بلوک غرب در برابر قدرت موشکی شوروی سابق و کوبا روی آورد و در دهه‌های بعدی پاتریوت پیشرفت گسترده‌ای داشت.
به دلیل آغاز فرآیند این سپرهای موشکی در دوران جنگ سرد، بیشتر آنها با توجه به توانایی‌های «بالستیک» ساخته شده‌اند و از پاتریوت با نام «موشک ضدبالستیک» نیز یاد می‌شود؛ چرا که بزرگ‌ترین زرادخانه‌های موشکی شوروی، بالستیکی است و شوروی این تکنولوژی خود را در اختیار دیگر کشورهای شرق و از جمله سوریه نیز قرار داده است.
پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی موشکی هدایت‌شونده است که توانایی مقابله با موشکهای بالستیک تاکتیکی، موشکهای کروز و هواپیماها را در تمامی شرایط آب و هوایی ودر هر ارتفاعی داراست.
ویژگی‌های کلیدی آن عبارتند از داشتن رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک و نرم‌افزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گسترده، تعیین هدف موشکهای شلیک شده و تصمیم‌گیری برای برخورد با آن، استفاده از هوش مصنوعی.
شرکت تولیدکننده مبدا نیز کمپانی لاکهید مارتین در فلوریدا و کمپانی ریتیون در ماساچوست هستند. در سالهای اخیر آلمان و هلند نیز توانسته‌اند این سامانه را کپی‌برداری کنند.
کشورها و رژیم‌های استفاده‌کننده هم شامل ایالات متحده امریکا، آلمان، یونان، اسراییل، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی، تایوان هستند.
اما آخرین توسعه‌های گستره این موشک در مصر و ترکیه بوده است.
از ماموریت‌های پاتریوت هم می‌توان به جنگ نخست خلیج فارس، حمله به عراق، جنگ 2012 رژیم صهیونیستی علیه حماس اشاره کرد.