اعتدال: ستارهشناسان دانشگاه مرکزی لنکشایر موفق به شناسایی بزرگترین ساختار شناخته شده در جهان شدهاند که شامل گروهی بزرگی از اختروشها بوده و گذر از میان آنها با سرعت نور چهار میلیارد سال به طول خواهد انجامید.
به گزارش ایسنا، این مقیاس عظیم همچنین اصل کیهانی آلبرت انشتین را زیر سوال برده که بر اساس آن جهان از هر نقطه نظر به یک شکل است.
باورها بر این است که اختروشها درخشانترین اجسام جهان هستند که نور آنها از هسته کهکشانهای حاضر در روزهای ابتدایی جهان و میلیاردهای سال نوری قابل مشاهده نشات گرفتهاند.
به گفته محققان، از سال 1982 باورها بر این بود که این اجسام بیشتر در خوشهها یا سازههایی با مقیاس بزرگ در کنار هم قرار گرفته و گروههای عظیم اختروش را شکل میدهند.
این گروه اختروش بزرگ کشف شده از بُعد 500 مگاپارسک برخوردار است با این توضیح که هر مگاپارسک برابر با 3.3 میلیون سال نوری است.
از آنجایی که این گروههای عظیم کشیده شدهاند، بلندترین بُعد آن 1500 مگاپارسک یا چهار میلیارد سال نوری است.
اندازه این ساختار، 1400 برابر فاصله کهکشان راه شیری تا نزدیکترین همسایه آن یعنی کهکشان آندرومدا است.
به گفته دانشمندان، آنها بررسی بر روی این پدیده را با توجه خاص در به چالش کشیدن اصل کیهانی ادامه خواهند داد که پس از انتشین به طور گسترده پذیرفته شده و پایه بسیاری از کیهانشناسی مدرن است.
یافتههای این محققان در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
به گزارش ایسنا، این مقیاس عظیم همچنین اصل کیهانی آلبرت انشتین را زیر سوال برده که بر اساس آن جهان از هر نقطه نظر به یک شکل است.
باورها بر این است که اختروشها درخشانترین اجسام جهان هستند که نور آنها از هسته کهکشانهای حاضر در روزهای ابتدایی جهان و میلیاردهای سال نوری قابل مشاهده نشات گرفتهاند.
به گفته محققان، از سال 1982 باورها بر این بود که این اجسام بیشتر در خوشهها یا سازههایی با مقیاس بزرگ در کنار هم قرار گرفته و گروههای عظیم اختروش را شکل میدهند.
این گروه اختروش بزرگ کشف شده از بُعد 500 مگاپارسک برخوردار است با این توضیح که هر مگاپارسک برابر با 3.3 میلیون سال نوری است.
از آنجایی که این گروههای عظیم کشیده شدهاند، بلندترین بُعد آن 1500 مگاپارسک یا چهار میلیارد سال نوری است.
اندازه این ساختار، 1400 برابر فاصله کهکشان راه شیری تا نزدیکترین همسایه آن یعنی کهکشان آندرومدا است.
به گفته دانشمندان، آنها بررسی بر روی این پدیده را با توجه خاص در به چالش کشیدن اصل کیهانی ادامه خواهند داد که پس از انتشین به طور گسترده پذیرفته شده و پایه بسیاری از کیهانشناسی مدرن است.
یافتههای این محققان در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.