اعتدال: آن روز که آقای احمدی نژاد گفت مجلس در رأس امور نیست، همه، این سخن رئیس‌جمهور را نادرست دانستیم و به گوینده آن اعتراض کردیم و فرمایش امام خمینی رضوان‌الله علیه را به یاد آوردیم و به رخ کشیدیم که: مجلس، در رأس امور است.
با پایان یافتن مجلس هشتم و شروع به کار مجلس نهم، فکر می‌کردیم تجربیات منفی مجلس هشتم در زمینه کوتاه آمدن در برابر نافرمانی‌هائی که دولتمردان نسبت به قانون می‌کردند و گذشت‌های غیرقابل توجیهی که نمایندگان از حقوق قانونی خود برای استیضاح و سؤال کردن از دولتمردان نشان می‌دادند درس عبرتی برای نمایندگان مجلس نهم خواهد بود و این مجلس هرگز آن تجربه‌های شکست خورده را تکرار نخواهد کرد. متأسفانه چنین نشد و عملکرد مجلس نهم در شش ماهی که از عمر این مجلس می‌گذرد نشان می‌دهد عده‌ای از نمایندگان نه تنها از مجلس هشتم عبرت نگرفته‌اند بلکه تلاش می‌کنند تردیدهای بی‌مورد و کوتاه آمدن‌های خلاف مصلحت کشور و نظام را بیشتر کنند تا جائی که امیدها را از مجلس سلب کرده و مجلس را از خاصیت بیاندازند. این روش اگر ادامه یابد، به نقطه‌ای خواهیم رسید که سخن آقای احمدی نژاد را تصدیق کنیم و برخلاف خواست امام که می‌خواستند مجلس در رأس امور باشد، ناچار شویم اعتراف کنیم که مجلس در رأس امور نیست!
این روزها تلاش‌های عده‌ای از نمایندگان حامی دولت برای جلوگیری از به اجرا در آمدن طرح سؤال از رئیس‌جمهور و عدم قاطعیت هیأت رئیسه مجلس در برابر این اقدام انحرافی، افکار عمومی جامعه را نسبت به مجلس نهم بشدت به سوی بی‌اعتمادی برده است. هر روز خبر جدیدی از مجلس می‌رسد و عده‌ای به بهانه‌های عجیب و غریب تلاش می‌کنند مانع اجرای طرح سؤال از رئیس‌جمهور شوند. گاهی بهانه اینست که کشور دچار مشکلات است و دشمنان در انتظار فرصت برای بهره‌برداری از بگومگوها هستند و در این شرایط سؤال از رئیس‌جمهور به مصلحت نیست. گاهی بهانه‌ایست که رهبر انقلاب از کشاندن اختلافات به میان مردم نهی کرده‌اند و سؤال از رئیس‌جمهور برخلاف این توصیه رهبری است. و گاهی نیز نزدیک بودن انتخابات ریاست جمهوری را بهانه می‌کنند و می‌گویند از اقدام کسانی که طرح سؤال از رئیس‌جمهور را دنبال می‌کنند بوی رقابت‌های انتخاباتی می‌آید.
حتی اگر احتمالاتی از قبیل بهره‌برداری دشمنان و رقابت‌های انتخاباتی را معقول بدانیم، از نظر قانون اساسی این قبیل امور نمی‌توانند مانع انجام وظیفه قانونی نمایندگان مجلس شوند و جلوی سؤال از رئیس‌جمهور را بگیرند. در قانون اساسی و سایر قوانین، انجام وظیفه نمایندگی مجلس به اموری از قبیل اینکه این و آن درصدد بهره‌برداری نباشند ورقابت‌های انتخاباتی در میان نباشد، مقید نشده و نمایندگان در انجام وظایف قانونی خود آزادند. البته بسیار روشن است که نمایندگان مجلس در نوع سخن گفتن و طرح سؤال از رئیس‌جمهور و سایر اعضاء دولت همواره باید مصالح کشور و نظام را رعایت کنند کما اینکه رئیس‌جمهور و هر عضو از اعضای هیأت دولت که مورد سؤال قرار می‌گیرد نیز باید در پاسخ دادن‌ها به کلیه موازین قانونی، اخلاقی و مصالح کشور و نظام پای بندی نشان دهند و سخنی نگویند که موجب سوءاستفاده دشمنان شود. اما رعایت این امور بهیچوجه مانع انجام وظایف قانونی نیست و هر کسی نباید تصور کند به این بهانه نمایندگان باید از انجام وظایف نظارتی خود بر دولت خودداری نمایند.
آن دسته از نمایندگان مجلس که حامی دولت هستند نیز نباید اجرای طرح سؤال از رئیس‌جمهور را یک تهدید بدانند. آنها باید درست به نقطه مقابل نگاه کنند که تبدیل شدن این طرح به یک فرصت برای رئیس‌جمهور جهت برطرف کردن ابهامات، روشن ساختن مسائل و نزدیک نمودن مواضع نمایندگان مجلس و دولت به همدیگر است.
اینکه نمایندگان حامی دولت به جای استقبال از طرح سؤال از رئیس‌جمهور و کمک به دولت برای تبدیل کردن آن به یک فرصت مناسب، تلاش می‌کنند انجام یک وظیفه قانونی توسط نمایندگان را یک تهدید جلوه دهند، علاوه بر اینکه وجاهت قانونی ندارد به زیان خود آنان نیز هست. استفاده از چنین طرحی اگر با هدف رقابت انتخاباتی باشد نیز نمایندگان حامی رئیس‌جمهور باید از این فرصت برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند. واقعیت اینست که وظایف قانونی نمایندگان مجلس با هر هدفی انجام شود، طرفین ماجرا می‌توانند بهره‌برداری درست، مشروع و قانونی مورد نظر خود را از آن به عمل آورند و راه را بر سوء استفاده‌ها ببندند. بنابر این، چرا باید عده‌ای از نمایندگان از انجام یک وظیفه قانونی وحشت داشته باشند و بدعت خطرناکی را در مجلس پایه‌گذاری کنند و راه را برای رشد خوی استبداد و دیکتاتوری مسئولان اجرائی هموار نمایند؟ مجلس اگر مستقل باشد و با قاطعیت به وظایف قانونی خود عمل کند هرگز کشور به سوی استبداد و دیکتاتوری میل نخواهد کرد.
در مورد توصیه و هشدار رهبری نیز موضوع بسیار روشن است. در بیانات رهبری هیچ کلمه و عبارت و اشاره‌ای به خودداری نمایندگان مجلس یا سران قوای سه گانه از انجام وظایف قانونی خود وجود ندارد. ایشان به مسئولان سه قوه تأکید کردند ضمن انجام وظایف قانونی خود، اختلافات را بگونه‌ای حل کنند که به میان مردم کشیده نشود. این توصیه کاملاً درست، هیچ ربطی به طرح سؤال از رئیس‌جمهور یا استیضاح وزرا ندارد. مگر قرار است در جلسه سؤال از رئیس جمهور، طرفین علیه همدیگر به پرخاش و بدگوئی بپردازند که عده‌ای آن را از مصادیق هشدار رهبری می‌دانند؟ سؤال از رئیس جمهور، امری طبیعی و مربوط به تمام زمان هاست و البته باید در چارچوب قانون و رعایت حرمت‌ها و موازین اخلاقی توسط طرفین انجام شود. انجام این وظیفه قانونی نوعی کمک به حل مشکلات کشور، پاسخ به خواسته‌های مردم و شفاف سازی امور است. بنابر این، نمایندگان مجلس باید فارغ از تمام ملاحظات حاشیه‌ای به انجام وظیفه قانونی خود بپردازند و هیأت رئیسه مجلس نیز با قاطعیت این حق نمایندگان مردم را به مرحله عمل برساند و ثابت کند که مجلس همچنان در رأس امور است.
با پایان یافتن مجلس هشتم و شروع به کار مجلس نهم، فکر می‌کردیم تجربیات منفی مجلس هشتم در زمینه کوتاه آمدن در برابر نافرمانی‌هائی که دولتمردان نسبت به قانون می‌کردند و گذشت‌های غیرقابل توجیهی که نمایندگان از حقوق قانونی خود برای استیضاح و سؤال کردن از دولتمردان نشان می‌دادند درس عبرتی برای نمایندگان مجلس نهم خواهد بود و این مجلس هرگز آن تجربه‌های شکست خورده را تکرار نخواهد کرد. متأسفانه چنین نشد و عملکرد مجلس نهم در شش ماهی که از عمر این مجلس می‌گذرد نشان می‌دهد عده‌ای از نمایندگان نه تنها از مجلس هشتم عبرت نگرفته‌اند بلکه تلاش می‌کنند تردیدهای بی‌مورد و کوتاه آمدن‌های خلاف مصلحت کشور و نظام را بیشتر کنند تا جائی که امیدها را از مجلس سلب کرده و مجلس را از خاصیت بیاندازند. این روش اگر ادامه یابد، به نقطه‌ای خواهیم رسید که سخن آقای احمدی نژاد را تصدیق کنیم و برخلاف خواست امام که می‌خواستند مجلس در رأس امور باشد، ناچار شویم اعتراف کنیم که مجلس در رأس امور نیست!
این روزها تلاش‌های عده‌ای از نمایندگان حامی دولت برای جلوگیری از به اجرا در آمدن طرح سؤال از رئیس‌جمهور و عدم قاطعیت هیأت رئیسه مجلس در برابر این اقدام انحرافی، افکار عمومی جامعه را نسبت به مجلس نهم بشدت به سوی بی‌اعتمادی برده است. هر روز خبر جدیدی از مجلس می‌رسد و عده‌ای به بهانه‌های عجیب و غریب تلاش می‌کنند مانع اجرای طرح سؤال از رئیس‌جمهور شوند. گاهی بهانه اینست که کشور دچار مشکلات است و دشمنان در انتظار فرصت برای بهره‌برداری از بگومگوها هستند و در این شرایط سؤال از رئیس‌جمهور به مصلحت نیست. گاهی بهانه‌ایست که رهبر انقلاب از کشاندن اختلافات به میان مردم نهی کرده‌اند و سؤال از رئیس‌جمهور برخلاف این توصیه رهبری است. و گاهی نیز نزدیک بودن انتخابات ریاست جمهوری را بهانه می‌کنند و می‌گویند از اقدام کسانی که طرح سؤال از رئیس‌جمهور را دنبال می‌کنند بوی رقابت‌های انتخاباتی می‌آید.
حتی اگر احتمالاتی از قبیل بهره‌برداری دشمنان و رقابت‌های انتخاباتی را معقول بدانیم، از نظر قانون اساسی این قبیل امور نمی‌توانند مانع انجام وظیفه قانونی نمایندگان مجلس شوند و جلوی سؤال از رئیس‌جمهور را بگیرند. در قانون اساسی و سایر قوانین، انجام وظیفه نمایندگی مجلس به اموری از قبیل اینکه این و آن درصدد بهره‌برداری نباشند ورقابت‌های انتخاباتی در میان نباشد، مقید نشده و نمایندگان در انجام وظایف قانونی خود آزادند. البته بسیار روشن است که نمایندگان مجلس در نوع سخن گفتن و طرح سؤال از رئیس‌جمهور و سایر اعضاء دولت همواره باید مصالح کشور و نظام را رعایت کنند کما اینکه رئیس‌جمهور و هر عضو از اعضای هیأت دولت که مورد سؤال قرار می‌گیرد نیز باید در پاسخ دادن‌ها به کلیه موازین قانونی، اخلاقی و مصالح کشور و نظام پای بندی نشان دهند و سخنی نگویند که موجب سوءاستفاده دشمنان شود. اما رعایت این امور بهیچوجه مانع انجام وظایف قانونی نیست و هر کسی نباید تصور کند به این بهانه نمایندگان باید از انجام وظایف نظارتی خود بر دولت خودداری نمایند.
آن دسته از نمایندگان مجلس که حامی دولت هستند نیز نباید اجرای طرح سؤال از رئیس‌جمهور را یک تهدید بدانند. آنها باید درست به نقطه مقابل نگاه کنند که تبدیل شدن این طرح به یک فرصت برای رئیس‌جمهور جهت برطرف کردن ابهامات، روشن ساختن مسائل و نزدیک نمودن مواضع نمایندگان مجلس و دولت به همدیگر است.
اینکه نمایندگان حامی دولت به جای استقبال از طرح سؤال از رئیس‌جمهور و کمک به دولت برای تبدیل کردن آن به یک فرصت مناسب، تلاش می‌کنند انجام یک وظیفه قانونی توسط نمایندگان را یک تهدید جلوه دهند، علاوه بر اینکه وجاهت قانونی ندارد به زیان خود آنان نیز هست. استفاده از چنین طرحی اگر با هدف رقابت انتخاباتی باشد نیز نمایندگان حامی رئیس‌جمهور باید از این فرصت برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند. واقعیت اینست که وظایف قانونی نمایندگان مجلس با هر هدفی انجام شود، طرفین ماجرا می‌توانند بهره‌برداری درست، مشروع و قانونی مورد نظر خود را از آن به عمل آورند و راه را بر سوء استفاده‌ها ببندند. بنابر این، چرا باید عده‌ای از نمایندگان از انجام یک وظیفه قانونی وحشت داشته باشند و بدعت خطرناکی را در مجلس پایه‌گذاری کنند و راه را برای رشد خوی استبداد و دیکتاتوری مسئولان اجرائی هموار نمایند؟ مجلس اگر مستقل باشد و با قاطعیت به وظایف قانونی خود عمل کند هرگز کشور به سوی استبداد و دیکتاتوری میل نخواهد کرد.
در مورد توصیه و هشدار رهبری نیز موضوع بسیار روشن است. در بیانات رهبری هیچ کلمه و عبارت و اشاره‌ای به خودداری نمایندگان مجلس یا سران قوای سه گانه از انجام وظایف قانونی خود وجود ندارد. ایشان به مسئولان سه قوه تأکید کردند ضمن انجام وظایف قانونی خود، اختلافات را بگونه‌ای حل کنند که به میان مردم کشیده نشود. این توصیه کاملاً درست، هیچ ربطی به طرح سؤال از رئیس‌جمهور یا استیضاح وزرا ندارد. مگر قرار است در جلسه سؤال از رئیس جمهور، طرفین علیه همدیگر به پرخاش و بدگوئی بپردازند که عده‌ای آن را از مصادیق هشدار رهبری می‌دانند؟ سؤال از رئیس جمهور، امری طبیعی و مربوط به تمام زمان هاست و البته باید در چارچوب قانون و رعایت حرمت‌ها و موازین اخلاقی توسط طرفین انجام شود. انجام این وظیفه قانونی نوعی کمک به حل مشکلات کشور، پاسخ به خواسته‌های مردم و شفاف سازی امور است. بنابر این، نمایندگان مجلس باید فارغ از تمام ملاحظات حاشیه‌ای به انجام وظیفه قانونی خود بپردازند و هیأت رئیسه مجلس نیز با قاطعیت این حق نمایندگان مردم را به مرحله عمل برساند و ثابت کند که مجلس همچنان در رأس امور است.